De nieuwjaarsborrel was voor de tweede keer bij Elly, Comtesse Tout en Route, die ons welkom heette in haar gastvrije huis.

Van te voren was er heel wat werk verricht door de kamer te ontruimen van box, kinderstoel, enz., vertelde ze.

De binnenkomst “borrel met prik”proefde goed en het koude buffet wat erbij hoorde smaakte voortreffelijk.

Door van plaats te wisselen hoorde je verschillende verhalen, bijv. van Ellen, Duchess of Casual Wear, die voor haar dochter een auto`Ford`had weten te bemachtigen voor minder dan de vraagprijs en de onderhandelingen erover. En dan, heel verrassend, hoe ze als meisje door haar vader angstige klussen kreeg opgedragen. Ze moest zware auto´s met paarden, achteruitrijdend de weg op manoeuvreren.

We hebben een bijzondere club met bijzondere mensen.

Gelukkig Nieuwjaar allemaal.

Joke, Markiezin van Haver tot Gort.

Dinsdag 16 februari 2012 zijn we met z’n negenen naar de Beemster afgereisd. In museum Betje Wolff op de Middenweg in Middenbeemster werden we ontvangen door twee gekostumeerde gastvrouwen. Ter ere van 400 jaar droge Beemster dragen alle gastvrouwen en -heren passende kledij: de dames dragen dienstbodendracht uit de 18e eeuw: gebloemd jak met halsdoek, een wit mutsje en een lange rok en de heren boerendracht uit begin 1900: blauwe boerenkiel met rode zakdoek en zwarte pet (voor de carnaval werd deze outfit stiekem uitgeleend)

Het begin was koffie met koek en een algemene inleiding over de eerst geschaakte Betje Dekker, die daarvoor onder curatele kwam en later keurig met de oudere dominee Wolff trouwde en als Betje Wolff in de pastorie in Middenbeemster kwam wonen. Betje Wolff is samen met haar vriendin Aagje Deken bekend geworden door pamfletten, gedichten en boeken (o.a. Sara Burgerhart). Nadat de pastorie in handen kwam van het historisch genootschap is het een museum geworden. De kamers zijn in oude stijl teruggebracht. Door de vele schenkingen kunnen we veel gebruiksvoorwerpen bewonderen. Vaak herkennen we dingen van onze ouders en grootouders en komen daardoor herinneringen boven. Al pratend en lachend dwalen we met de twee rondleidsters van kelder tot zolder, waar Betjes schrijfkamertje genaamd “Kipperust” nog te zien is. Je waant je echt in de 18e en 19e eeuw.

We lunchten in een gelegenheid aan het kruispunt bij de kerk, de “Eterij Het Middelpunt”. De jongen die bediende had zich helemaal ingelezen d.m.v. Google in de rode hoeden, chapeau!

Daarna gingen we naar het Agrarisch Museum even verderop aan de Middenweg. Het museum bevindt zich uiteraard in een stolp. De vrijwilliger wist aanvankelijk heel veel over zichzelf te vertellen, maar door onze vragen stuurden we hem de agrarische richting op en legde hij ons eerst de bouw van de stolp uit. Daarna deden we een rondje stolp: de knechtenkamer (de boer zelf was burgemeester en had nogal wat andere baantjes), de zomerstal, de winterstal, de dars en de zolder. Nu is alles als museum ingericht, maar door de uitleg kon je wel ervaren hoe het als boerderij had gefunctioneerd. Veel werktuigen en gereedschappen vroegen om nadere uitleg. Heel veel voorwerpen kenden we ook wel uit onze jeugd. Van andere dingen konden we niet bedenken waar het voor gebruikt werd. Op de (hooi)zolder was een tentoonstelling ingericht over de landbouw en de mooie boerderijen en het laatste buitenhuis dat er nog over is.

Kortom, het was weer de moeite waard, ook al had je het wel eerder gezien. En, zoals onze gids zei:”We hebben 32 vrijwilligers, maar je kunt 32 keer meelopen en het is altijd anders”. Een aanrader dus, vooral in voorjaar en zomer. Dan kun je er heerlijk fietsen langs de boomgaarden en de wijnboer en als er een kunstroute is (met Pasen en Hemelvaart) is het helemaal fantastisch.

Met dank aan de gezellige tochtgenoten,

Jacoba, Jonkvrouw van Crinoline tot Cul-de-Sac

Deze keer waren we met een kleine groep.

Bij binnenkomst hoorden wij dat “onze” tafel boven was. Toen bleek dat een van ons niet zo goed ter been was, werd onmiddellijk een tafel beneden georganiseerd. Een prima plek om op te vallen, we zaten naast de ingang van het restaurant. Deze avond ontvingen we veel complimentjes over onze rood-paarse outfit en moesten we verschillende keren uitleggen waarom we er zo fraai uitzagen.

Na een drankje, het eten en de koffie praatten we nog gezellig na en togen daarna weer huiswaarts.

Queen Antoinette

Met de trein van 12.00 uur togen Queen Antoinette, Danny, Gravin van Struweel, Lenny, Grain van Rozengeur en Zonneschijn, Wietske, Fâmke fan de Friese Wâlden, Heidi, Freule Marie van de Rossonero, Stephanie, Maartje,Vrouwe in ‘t Veld van Zomerzorg tot Winterrust, Carla Gravin van Ypestein, Elly,Comtesse tot en Route en Leonarda, Jonkvrouw van Saenredam op weg naar het Amsterdams Marionettentheater. Dit kleine theater is gelegen midden in het hart van het oude centrum (de Wallen) van Amsterdam. Op de Zeedijk, twee huizen naast een raam waar een dame zeer luchtig in bikini gekleed voor haar raam zat te genieten van het voorjaarszonnetje, streken we neer voor een kopje koffie bij Café ‘t Hofje van Wijs. Het café bleek ook nog een winkeltje te hebben waar ze allerlei artikelen verkochten voor het maken van koffie. Veel te snel was het tijd om op te stappen. We liepen over de Gelders Kade en vonden al snel de Nieuw Jonkerstraat, waar het theater is gevestigd. We werden hartelijk welkom geheten en kregen onze toegangskaarten. We werden natuurlijk aangesproken door diverse mensen om uit te leggen waarom wij die mooie rode hoeden op hadden. Eenmaal op onze plaatsen kon het spelktakel beginnen. Het stuk heette De Toverfluit geschreven door W.A. Mozart. Zes poppenspelers bespeelden de grote, uit lindenhout gesneden marionetten, die gekleed waren in mooie kostuums van zijde en fluweel. Het decor veranderde bij iedere acte en de goed gezongen liederen zorgden voor een betoverende sfeer. Toen de voorstelling was afgelopen en we weer buiten liepen waren we toe aan een lekker drankje, dus we gingen op zoek naar een gezellig café. In de Sint Olofssteeg vonden we “De Haven van Texel”geschikt voor ons doel. Er werd een heerlijk wijntje geschonken en voor de lekkere trek bestelden we een dubbele portie bitterballen. Na een poosje kwamen er meer mensen binnen en tot onze grote verrassing stapte Ria, Queen van Heerhugowaard op ons tafeltje af. Carla, Gravin van Ypestein had haar gevraagd met ons mee te gaan, maar zij kon niet, omdat ze al een andere afspraak had. Niet te weten dat deze afspraak in hetzelfde café was als waar wij zaten. Een leuk toeval. Met de trein van 6 uur gingen we weer op huis aan en bespraken nog even onze gezellige bevindingen. Het was een leuke middag.

Lenny, Gravin van Rozengeur en Zonneschijn.

Leonora, Jonkvrouw van Saenredam verlaat ons vanwege haar verhuizing naar Berg en Dal.

Natuurlijk wilden wij niet dat ze stilletjes vertrok en hebben we op gepaste wijze afscheid van haar genomen op haar geliefde plek, het strand.

Na mijn toespraak, het aanbieden van een rode terraspot met bloemen, ons liber amicorum en als laatste haar erelidmaatschap, hieven wij het glas bubbels en zongen haar toe.

Tijdens het eten wisselden we allerlei herinneringen uit en namen we na de koffie afscheid van Leonora, Jonkvrouw van Saenredam (onze Noor)

Queen Antoinette

Op vrijdag 20 juli verzamelde zich een groep in kleurrijke sportkleding gestoken Rode Hoeden vriendinnen bij Johanna’s Hof in Castricum voor een partijtje klootschieten. Anneke, Baronessa del Sombrero Rojo en Elly, Comtesse Tout en Route stonden al klaar met heerlijke koffie, bonbons en voor de dames die zich moed wilden indrinken een geestrijk drankje. Aan alles was gedacht. Niet wetend wat klootschieten nu precies inhield had ik me geestelijk voorbereid op zoiets als bowlen, maar dan met houten of vierkante ballen. Klopte van geen kant. Het is de bedoeling om met een bal te gooien en dan moet de tegenpartij proberen verder te gooien, lukt dat niet moet de volgende van je groep dit proberen, maar dat kost je wel een extra punt. Wie de minste punten heeft wint-hopelijk klopt dit verhaal, want ook ondergetekende had wat moeite de aandacht erbij te houden.

We werden ingedeeld in twee groepen, maar aangezien dames op leeftijd zich tijdens uitjes vaak gedragen als een uitgelaten schoolklas, luisterde men maar half, zodat velen halverwege nog niet precies wisten bij welke groep ze nu hoorden. (ideetje voor de organisatie-deel de groepen in met twee verschillende kleuren om de pols b.v een rode en een paarse groep- is dat wat?) Carla, Gravin van Ypestein werd aangewezen als puntenteller, maar ondanks het feit dat zij zich kranig van haar taak kweet en ijverig streepjes zette achter de naam van de klootschietster, waren niet alle dames tevreden. Eén arme roodpaarse ziel bleek steeds maar overgeslagen te worden en was het daar niet mee eens en een andere arme drommel was het sowieso niet met de puntentelling eens. Bijna werd de strijd verbeten, maar gelukkig werd er net op dat moment een heerlijke versnapering in de vorm van een verfrissende en overheerlijke fruitsalade aangeboden, zodat de lucht weer helemaal opklaarde en de dames blijmoedig en opgewekt de terugreis konden aanvaarden, want het werd tijd om onze Queen Antoinette en ons scheidend lid Noor, Leonora jonkvrouw van Saenredam te begroeten in restaurant Johanna’s Hof, waar we genietend van een heerlijke lunch deze gedenkwaardige ochtend afsloten. Carla, Gravin van Ypestein verklaarde meerdere keren dat ze het spel nu helemaal begreep, evenals de ingewikkelde puntentelling. Ze wil graag volgend jaar de punten opnieuw bijhouden en dan loopt alles gemeerd-waarvan akte

Herry, Hertogin van Wirsum en Garrelsweer

Dit keer waren de weergoden met ons, wel fris, maar het zonnetje scheen tijdens onze rondwandeling onder leiding van Truus, de gids. We hadden om 10.00 uur bij de Singelgarage afgesproken en de 6 Rode Hoeden dames waren allemaal op de fiets gekomen. Ook al zijn er onder ons die ooit wel eens een rondleiding hebben gehad, er is toch altijd iets nieuws te ontdekken. We bezochten het Hofje van Splinter en liepen langs de Grote Kerk met daarop de beelden, aan de zuidkant die van Sint Laurens en aan de noordkant die van Matthias. We werden gewezen op het meetpunt aan de muur van de Grote Kerk en dat de Laat vroeger een gracht was. We dronken koffie bij Elhorst met een Alkmaarse Bol (2 halve soezen met slagroom, chocoladesaus en advocaat op elkaar gestapeld). We konden nog buiten op het terras zitten. Dwalend door de straatjes en over de Achterdam en Kooltuin wees Truus ons op de bijzonderheden en bouwwijze van de verschillende huizen.

Aangekomen bij het Waagplein liepen we naar het Waaggebouw, de VVV, binnen. Het kaasmuseum is daar boven gevestigd. We beklommen de trappen en kregen een stukje Beemsterkaas. Eerst was er een film te zien over het kaasdragersgilde, het proces van melk naar kaas, wrongel en wei. Truus vertelde er veel over en over de daarbij gebruikte apparatuur, zoals de kaaspers. Er staan hele mooie houtbewerkte kaaspersen en gebruiksvoorwerpen tentoongesteld. Onder ons waren er wel die hadden gehoordvan de verschillende kaasfabrieken die er vroeger bestonden zoals in Opmeer. Er hingen 24 kostuumpaneeltjes met voornamelijk Noord-Hollandse klederdrachten en enkele japonnen werden getoond in vitrines. Het is zeker de moeite waard om nog eens terug te gaan naar het Kaasmuseum. We namen afscheid van Truus en bedankten haar met een baby-edammerkaasje voor haar uitleg en begeleiding. Gravin Carla gaf haar nog een zakdoek met het logo van het Rode Hoedenmeisje als aandenken wat ze erg leuk vond.

Met z’n zessen liepen we nog even te winkelen voordat we bij La Place een broodje gingen eten. Om half 2 ging ieder weer op weg naar huis en zijn we weer wat “wijzer”geworden.

Danny, Gravin van Struweel

Na een voorspoedige reis arriveerden we goedgemutst bij het Stedelijk. Inmiddels waren we allemaal op de hoogte gesteld van de geboorte van Karel, het jongste kleinkind van Carla, Gravin van Ypestein. We horen over het bad in de kamer, de onfortuinijke van partij van Carla, Gravin van Ypestein (bij een poging te voelen hoe hoog het bad is) en de geboorte die uiteindelijk niet in het bad plaats vond, maar in het OLVG in Amsterdam. Inmiddels met moeder en kind alles wel en Oma is aan het herstellen, geen breuken, wel kneuzingen – pijnlijk!

Er blijkt een redelijke rij voor de ingang te staan, maar het gaat redelijk snel en dan is het zover: we mogen naar binnen. Twee van de Rode Hoeden dames starten alvast met de bezichtiging, de rest gaat eerst koffie drinken en concentreert zich later op de afdeling Design. Om 13.00 uur worden we in Restaurant Small Talk verwacht. Hier gebruiken we samen in de bovenzaal (helemaal voor ons alleen blijkt) de smakelijke lunch.

Om ongeveer 14.30 uur scheiden onze wegen zich. Carla, Gravin van Ypestein en Lida, Jonkvrouwe van Golven tot Zee begeven zich naar de P.C.Hooftstraat. Vervolgens willen zij ‘savonds naar de manifestatie Turn on the Light (of lights) op de Dam gaan. De rest neemt de tram, maar bij de halte Dam stappen Heidi, Freule Marie van de Rossonero, Queen Antoinette, Herry, Hertogin van Wirdum en Garrelsweer en Jacoba, Jonkvrouw van Crinoline tot Cul-de-Sac uit om nog even op de Kerstafdeling van de Bijenkorf te shoppen- met succes! Ans, Gravin van Egmond tot Oranje, Irmgard, Gravin van Zee en Bos en Lenny, Gravin van Rozengeur tot Zonneschijn nemen de trein naar huis.

Voorzover Jacoba, Jonkvrouw van Crioline tot Cul-de-Sac en ik konden beluisteren was het een geslaagde dag, waarbij de reactie van de meeste dames was: Prachtig dat museum, de moeite waard om nog eens te gaan, want je kunt niet alles zien in een paar uurtjes.

Herry, Hertogin van Wirdum en Garrelsweer

Ondanks het gladde weer waren we op tijd bij Brasserie “In ’t Groen” in Heiloo voor onze laatste bijeenkomst dit jaar. Herry, onze Vice-Queen, sprak Lenny, Gravin van Rozengeur en Zonneschijn toe, omdat die vandaag afscheid nam. Lenny, Gravin van Rozengeur en Zonneschijn heeft 6 jaar prima voor onze penningen gezorgd. Tijdens deze jaren maakten we ook kennis met haar creativiteit. Joke, Markiezin van Haver tot Gort en Herry, Hertoginvan Wirdum en Garelsweer dragen met veel plezier de door haar gemaakte haarcorsages. Carla, Gravin van Ypestein verraste Lenny, Gravin van Rozengeur en Zonneschijn nog met met een paar originele cadeautjes.

Na een heerlijk maal en verrukkelijke bonbons van Lenny, Gravin van Rozengeur en Zonneschijn togen wij voldaan huiswaarts.